Αλλαγή οπτικής, χρειάζεται.

Το ξέρω πως είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.

Για σκέψου…

...πως νιώθεις όταν ξυπνάς το πρωινό που έχεις ρεπό
και ανοίγεις τα παντζούρια;

Ο ήλιος της Ανοιξης, σου κάνει νεύμα.

Τον αφήνεις να σε λούσει ή κατεβάζεις πάλι τα παντζούρια;

Έχεις μια ζωή μπροστά σου!!!

Ναι, τα σκαλιά είναι ζόρικα.... δε λέω…

....................................................................................................................

Ξεκόλλα...ξεκόλλα...ξεκόλλα...ξεκόλλα....ξεκόλλα....Ξεκίνα!!!

Όσο κάθεσαι και το αναλύεις, τα όμορφα σε προσπερνάνε.

Έχεις υπέροχα μάτια!!!

Δεν μπορούν να κρυφτούν και το ξέρεις.

Πίσω από τους μαύρους κύκλους, απλώνονται καταπράσινες κοιλάδες, γεμάτες τρεχούμενα νερά
και πολύχρωμα τραγούδια.

Το ξέρεις και αυτό αλλά δεν το δέχεσαι!

Γιατί ρε συ;;;

Είναι η αλήθεια που τρομάζει

ή

το «δεν ξέρω αν αξίζω κάτι τόσο καλό»;

Μην ρίχνεις άλλο τσιμέντο, δεν χρειάζεται.

(Έχεις δει την Αθήνα μέρα, από το Αττικό άλσος;)

Πες μου, σου άρεσε;

Ξέρω, υπάρχουν άπειρες δικαιολογίες για να μην εμπιστεύεσαι...

...και μία, για το αντίθετο.

Ποια είναι αυτή;

Ρώτα εσένα!

.....................................................................................................

Θέλεις να ζήσουμε;

Μπορούμε!

Μπορεί να είσαι παντού τώρα.

Από το παρελθόν μέχρι το μέλλον,
μας χωρίζει ένα απειροελάχιστο
κλάσμα του δευτερολέπτου.

Επιλέγεις και παίρνεις.

Η ζωή εξελίσσεται!

Μην με ρωτήσεις για ποιον τα λέω.

Τα τραγούδια, να ξέρεις υπάρχουν προτού καταγραφούν,
εμείς απλώς τα συλλέγουμε.

Κυλάνε μέσα μας, περιμένοντας το πλήρωμα του χρόνου να τα μετατρέψει σε πουλιά.

Λένε... πως αυτό που δεν βρίσκεις, το δημιουργείς.

Λένε και συμπληρώνω…
...ωνώρηλπμυσ ιακ ενέΛ

Όλα, καλά θα πάνε!

Σου είπα καλημέρα;

http://www.myspace.com/erismaband

Αρκετά με τις ανασφάλειες παιχταρά μου.Αρκετά!!!Φτάνει ρε μαλάκα...Πόσο ακόμα;Άρχισες να πετάς και τα σκοτάδια σε φρίκαραν..Ναι-νΑι-ναΙ!Φρίκαρες και προσγειώθηκες; ή σε προσγειώσανε; (για να το θέσω κάπως καλύτερα)...Ξέρεις τι θέλεις;Δεν έχεις κάτι παραπάνω απο εσένα.Τίποτα λιγότερο απο αυτά που θέλω.Τράβα στα μέρη που φωλιάζουν οι νότες και οι αιχμές...και που είσαι...;Κράτα ό, τι γουστάρεις.Τέρμα τα παιχνίδια...Άντε γεια...Sorry για την αναστάτωση.

Άντε γεια κι αντίο!

Τα φώτα πάλι ανάψανε απο νωρίς.
Κι ένα αυτοκίνητο στου πουθενά τη μέση.
Σ' αρέσει- δε σ' αρέσει,
φύγαμε κι εμείς-γελάμε κι εμείς-τραγουδάμε κι εμείς.

Λεφτά, δεν περισσεύουνε, τι να τους πεις;

Έλα/έλΑ...υπάρχει θέση.

Σ' αρέσει δε σ' αρέσει,
φύγαμε κι εμείς-γελάμε κι εμείς με τους σοβαροφανείς.

Άντε γεια κι αντίο.
Ταξίδι αναψυχής.
Στην ώρα της αιχμής,
θα τα πούμε στο πλοίο.



Αντε γειά κι αντίο!!!