Thursday, March 06, 2008

Mια αληθινή ιστορία, στο μικρόφωνο.







Ήταν κάπου στο 2001,
που βρισκόμουν στην Λέσβο και πιο συγκεκριμένα στην "Πέτρα"
διανύοντας τον δέκατο μήνα της θητείας μου.

Οκτώβρης μήνας αν θυμάμαι καλά.

Μόλις είχαμε τελειώσει μια στρατιωτική άσκηση και επιστρέψαμε στη μονάδα.


Αδειάσαμε τα σακίδια και μπήκαμε για ντους.


Όταν βγαίνεις για σχοινάκια, το μπάνιο και η καθαριότητα είναι χρυσάφι.


Ολοκληρώνοντας λοιπόν την καθαριότητά μας,
ενημερωθήκαμε πως είχανε αναρτηθεί στον τοίχο οι μεταθέσεις μας.


Δεν ήξερα που θα πάω,
αλλά μικρή η σημασία.




Είχα ήδη κλείσει 11 μήνες στον στρατό (2 Τρίπολη και 9 Λέσβο)
και μου μένανε 7 ακόμα.



Η αλήθεια είναι,
οτι ευελπιστούσα σε μία καλή μετάθεση.



Έτρεξα στο επιλοχάδικο και είδα το μέρος που θα πήγαινα έως ότου απολυθώ.



Κατερίνη.



Χαλάστηκα, είναι η αλήθεια.


Ο καιρός πέρασε και σε 1 μήνα βρέθηκα στη μονάδα της Κατερίνης

έχοντας μαζί μου την δροσιά του νησιού απο όπου έφυγα,

τις όμορφες στιγμές με τους άλλους φαντάρους,

και την αγωνία για το άγνωστο.









Μετά απο 11 μήνες και πάλι νέος.


Τα πράγματα δεν κυλήσανε και πολύ ρόδινα.




Λίγο το ότι ήμασταν 9 φαντάροι και 32 στελέχη.
Λίγο το ότι ο δίκας, ήταν καριερίστας.
Λίγο η αναμονή της απόλυσης...



Μετρούσα μέρα την μέρα για να τελειώνω.


Άρχισα να κοιμάμαι στον ελεύθερο χρόνο
γιατί είχα μάθει πως ο ύπνος μικραίνει την θητεία.



Τίποτα όμως.




Κάθε μέρα σπάγανε τα νεύρα μου
όλο και πιο πολύ.



Ξέρεις τώρα...




Όποιος μιλάει εκεί μέσα,
έχει ζόρικο ταξιδάκι
και φορτώνεται με χιλιάδες αναμνήσεις.

Μία απο αυτές,
ήταν η απόσπασή μου στο πουθενά,
για 10 μέρες.


Δίχως όπλο έπρεπε να φυλάω ένα ερειπωμένο κτήριο και να παίρνω τηλέφωνο
στα κεντρικά, 3 φορές την ημέρα και να αναφέρω:




"ΌΛΑ ΚΑΛΩΣ!"


τι καλώς ρε μαλάκα;


Αναρωτιώμουν...







Σκοτεινά δωμάτια γεμάτα βιβλιοθήκες.
Διάδρομοι με υγρασία και στο βάθος ένα υπνοδωμάτιο
2x3 με ένα κρεβάτι, μία σπασμένη τηλεόραση
κι ένα μικρό ραδιοφωνάκι που αντί για κεραία είχε σύρμα.





Τριγύρω απο το κτήριο, μόνο χωράφια...
και για απόσταση 2 χλμ δεν υπήρχε ψυχή.


Κάθε μεσημέρι και βράδυ μου φέρνανε φαγητό,
απο την μονάδα,
το οποίο έπρεπε να βγώ και να διανήσω μια απόσταση 300 μέτρων,
για να το παραλάβω
απο την κεντρική πύλη.



Μετά το 4ο βράδυ άρχισε το μυαλό μου να υποτροπιάζει.

Ο Αέρας ήταν αρκετά δυνατός και μια βροχή μόλις είχε ξεσπάσει.


Ένας διάχυτος φόβος υπήρχε στην ατμόσφαιρα...μέσα μου.


Μόνος!


Θυμάμαι... είχα κάνει την μαλακία και είχα διαβάσει το "1984" εκεί μέσα.















Ανάμεσα λοιπόν σε εμένα και στις λέξεις/εικόνες
του Όργουελ, ξεφύτωσαν κάποια στιχάκια.


Χάθηκα μέσα τους, αφέθηκα...





Τα έγραψα όπως-όπως για να μην τα ξεχάσω.









"Στην λυσσασμένη τροχιά μιας ανέμελης σκέψης"





Στη λυσσασμένη τροχιά μιας ανέμελης σκέψης,
δεν συναντάς τον πόνο ή την λύτρωση.



Δεν εκλιπαρούν τα λάθη, για να τα θρέψεις
με μια πολύ γλυκιά ονειροπίστωση.







Αλήθεια σου λέω…
…στη λυσσασμένη τροχιά μιας ανέμελης σκέψης,



λαμποκοπούν οι κάμποι και τα δάση
(τα κάμποι και οι δάση).



Κι εσύ, μου σιγοτραγουδάς με μεταξένιες λέξεις,
για κάποια ανάμνηση που ‘χει προσπεράσει.







Στη λυσσασμένη τροχιά, πάλι ξέσπασε μπόρα
κι εγώ μέσα απ’ το ράδιο, ζητάω (ψάχνω) να με βρω.



Με σεβασμό δανείζομαι δυο στίχους του Νικόλα.



Γεια σου ρε Νικόλα!
Πες μου ένα ψέμα, να αποκοιμηθώ.







Δεν έχω άλλο χρόνο να εξηγώ.

Δεν θα απολογηθώ για ό, τι αγαπώ.

Ό, τι με διαλύει το αφήνω πίσω εδώ.

Πηγαίνω προς τον ήλιο κι ας καώ.







Σας αποχαιρετώ!








Ο καιρός πέρασε.

Εγώ απολύθηκα και μπήκα στην ροή της καθημερινότητας.

Ένα βράδυ που είχα αράξει στο σπίτι του Ηλία και τον άκουγα να παίζει κιθάρα

άρχισα να μουρμουράω αυτά τα στιχάκια.

Έτσι έγινε τραγούδι.

Έτσι εκείνη η στιγμή έμεινε ζωντανή....

Μια αληθινή ιστορία, στο μικρόφωνο...

...όποιος θέλει μπορεί να την ακούσει στο www.myspace.com/erismaband















36 comments:

Sigmataf said...

Ευχαριστώ το www.myspace.com/mikroasteri
για την πρώτη φωτογραφία.
Η 2η είναι δικιά μου απο ένα δρόμο στην Κατερίνη
και η 3η απο το internet.

Τα γυναικεία φωνητικά στο τραγούδι
"λυσσασμένη τροχιά μιας ανέμελης σκέψης"
είναι της Μόρφης Ιωάννας.
Γεια σου ρε Φάτσα
;)


Σας ευχαρίστώ για την ανταπόκριση στο album των Ερίσμα.
Και για την συντροφιά που μου κρατάνε ώρες και στιγμές τα blog σας.
(διαβάζω αρκετά κι ας μην αφήνω σχόλια)



Θυμάμαι...

κάποιον στον στρατό που μου είχε πει...


"Στέλιο, μόνο το τώρα μπορούμε να αγγίξουμε.
Το πρίν υπάρχει αλλά δεν το βλέπουμε
και το μετά, το υποθέτουμε"







΄Καλή συνέχεια σε ότι και να κάνετε.




Θα τα ξαναπούμε.

mythopoeia said...

ti mathainei kaneis meta apo tosa xronia.....

Xenia said...

απιστευτη ιστορια ή μαλλον απιστευτος ο τροπος που γραφεις...
κριμα που δεν μπορω να ακουσω το τραγουδι γιατι ειμαι στο γραφειο

kat. said...

για λίγο μόνο σε έχασα!


και να τώρα που σε βρήκα ξανά.. όλα καλά να υποθέσω ή να το αφήσω; όχι και άλλες υποθέσεις!
είσαι καλά! τέλος!

η ιστορία του μικροφωνου, όμορφη! όπως όλες οι ιστορίες.. ξεχωριστές!
γιατί δεν γράφεις πιο συχνά;
δεν με βοηθάς..

Sigmataf said...

@Vassiliki:
Είμαι όλο εκπλήξεις.
;)

@patatoula:
Καλησπέρα πατατούλα.
Μου αρέσει πολύ το nic σου.

@ kat.:
Γεια σου ρε Κατ.
Μια χαρά είμαι και ειδικά τώρα που έσκασε το cd.
Εσύ πως είσαι?
Πες μου καλά!

;)

Θυμήσου πως με λένε… said...

...τελικά τι πιστεύεις? άξιζαν αυτές οι 10 μέρες και η μετάθεση? Το τραγούδι μπορεί να τα ζυγοσταθμίσει?

Υ.Γ. Το τραγουδάκι είναι όμορφο.. εάν ήμουν 12 χρόνια πιο νέα θα στο έλεγα με μεγαλύτερο ενθουσιασμό.

Sigmataf said...

@Θυμήσου πως με λένε…

ακόμα θεωρώ πως ήταν χάσιμο χρόνου η όλη κατάσταση.

Όσο για το τραγούδι,
και αυτοί οι στίχοι να μην κολλάγανε θα υπήρχαν άλλοι, μιας και η μελωδία της κιθάρας μου άρεσε πάρα πολύ.

12 χρόνια πιο νέα;;;

όπως το έγραψες νόμιζα πως είσαι 40φεύγα και ερχόμενος στο blog σου
είδα πως είσαι 27...

Άρα θα σου άρεσε στα 15;

Καλή φάση
;)

kat. said...

και πες οτι σου λέω "καλά"..
εσύ θα με πιστέψεις;;;

Sigmataf said...

Nai re Kat
θα σε πιστέψω...!


Γιατί να μου πεις ψέματα?

Anonymous said...

πάντα αναρωτιόμουν γιατί οι φαντάροι αναγκάζονται να κάνουν σκοπιές σε κάτι χωράφια που ούτε ο ίδιος ο θεός δε θυμάται ότι έφτιαξε την τρίτη μέρα..τα στιχάκια σου είναι η ομορφότερη απάντηση

Θυμήσου πως με λένε… said...

...και τώρα μου αρέσει... απλά είμαι ήδη πολύ κουρασμένη ψυχικά ώστε να ακούω θλιμμένα τραγούδια. Δεν έχω τον εφηβικό ενθουσιασμό και την ανεμελιά ενός 15χρονου.

Vaso S. said...

wraia h istoria sou.

osoi exoun perasei th fash tou stratou kounoun to kefali k summerizontai tis agwnies sou.

oi upoloipoi/es nomizoume pws katalavainoume alla aplws diavazoume k xamogelame :)

otan omws h istoria akoustei sto mikrofwno oi duo parapanw omades ginontai mia....

k epeidh einai ki arga pes mou ena psema napokoimh8w
sth lussasmenh troxia mia anemelhs skepshs ;)

V...faith.

Sigmataf said...

@no name:
πάντα αναρωτιόμουν...
γιατί τόσος ανταγωνισμός,
όταν δεν έχουμε να χάσουμε κάτι.

Δεν ήξερα πως ο "θεος" έφτιαξε την 3η μέρα τα χωράφια.

Ζήτω ο Δαρβίνος, που το μοντέλο του χρειάζεται πολλά χρόνι για την εξέλιξή του και δεν του αρκεί μία βδομάδα.
;)


@Θυμήσου πως με λένε…
"Με σε βασμό δανείζομαι,
2 στίχους του Νικόλα,
γεια σου ρε Νικόλα,
πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ"


@V...faith:
Νωρίς είναι...όχι αργά.
Κοντεύει 5 + 30...
;)
Δεν έχω άλλα ψέματα στην καβάντζα.
Δεν θέλω κι όλας.
Αν θέλεις να σου πω την "τροχιά" άνετα.

Anonymous said...

και έγω με σένα και τον δαρβίνο μαζί.αν δε μου λέγαν όμως ένα ψέμα δεν αποκοιμιόμουν όταν ήμουν μικρή κ έτσι αν θυμάμαι σωστά το ψεματάκι πρέπει να ήταν η τρίτη μέρα.. Εχθές πάντως πριν αποκοιμηθώ άκουσα μια ανέμελη σκέψη που βόλταρε σε κάποια λυσσασμένη τροχιά!

Sigmataf said...

@no name:
Έκανες όμορφο ύπνο χθες?

Anonymous said...

Υπέροχο ύπνο έκανα αλλά πάντα κάνω..ευτυχώς ακόμη διατηρώ το προνόμιο του ήρεμου ύπνου!! από χθές γράφτηκε στο συνειδητό μου μη σου πω και στο υποσυνείδητο ως νανούρισμα

corto said...

Καλημέρα Σιγματάφ!
Μ' αρέσουν ακόμα αυτά που γράφεις! :))

Χαιρετισμούς!

Sigmataf said...

@no name:
Νανούρισμα;
Μμμ...ετοιμάζοντας τις βαλίτσες προς τα μέρη του χθές και του υποσυνειδήτου;
;)

@corto:
κΑΛημέρα CORTO και καλή βδομάδα.
Σε ευχαριστώ.

Anonymous said...

όχι ταξίδια στο χθές...
ταξίδια μόνο στο αύριο
που θα είναι πάντα όμορφα
μέχρι να γίνουν χθές
και να μετατραπούν σε πολύτιμα!

Sigmataf said...

@no name:
Πάρα πολύ όμορφο αυτό που είπες-έγραψες.
Πολύ όμως.
Σε ευχαριστώ ρε.

Anonymous said...

Επ,οι ευχαριστίες πέρασαν..
τώρα έρχονται οι χαιρετισμοί
γι' αυτό γεια σου τυπάκι!

Sigmataf said...

@no name:
Χαχαχχχα!
Και μετά στον ακάθιστο υμνό και μετά στην σταύρωση και μετά....και μετά...


Γεια σου και σένα ρε μούτρο.

patsiouri said...

Κι εγώ που νόμιζα ότι παέι, το παράτησες το μπλογκάκι σου........

Sigmataf said...

πήρα μερικές ανάσες και ξαναβούτηξα στον βυθό.


;)

KitsosMitsos said...

Απίστευτη ιστορία... Και διδακτική.
Την καλησπέρα μου.

If...ιγένεια said...

Πάω να το ακούσω..

david santos said...

Excellent!

Black Diamond said...

Καλημέρα και από μένα.

Πρώτη φορά είδα το blog σου
και ΄κολλησα'.

mythopoeia said...

hi! Nice

al barouak said...

"Ό, τι με διαλύει το αφήνω πίσω εδώ.

Πηγαίνω προς τον ήλιο κι ας καώ."

σπαστα ολα.
μου αρεσε θα το ψυθιριζω στα κοντινα μου μυαλα.

Anonymous said...

το ''φατσα'' σου εμεινε βλεπω...τοσο ιδιος?οπως και να εχει ευχομαι τα καλυτερα σε ολους σας!

Sigmataf said...

@KitsosMitsos:
Σε ευχαριστώ.

@if.. ιγένεια:
Τι έγινε;
Σε πήρε μαζί του το τραγούδι;

@david santos:
ya sou David!!!

@Black Diamond:
Ξεκόλλα!!!
;))

Sigmataf said...

@ mythopoeia:
Ηi και σε σένα.
Καλώς ήρθες!
;)

@al barouak:
έι...που είσαι άρχοντα?

@no name:
Το φάτσα ή το μούτρο?
Ίδιος σε σχέση με τί;
ΧΑ!
Εμεις οι 2 κάπου πρέπει να τα έχουμε ξαναπει...ίσως και απο κοντά.
Το ονοματάκι σου;
Είναι αγένεια να μην το λες ρε μούτρο, παιχτούρα, άτομο, φάτσα, αρχοντα, σειρούλα, ομορφιά, γλύκα, ηγέτη, μουσούδα, χαζούλη, ήρωα...
(κατα καιρούς τα έχω χρησιμοποιήσει και αυτά)
;)
Γαμάτη μέρα έχει έξω.
Έρχεται η άνοιξη.

Σε ευχαριστώ και εκ μέρους των υπολοίπων...

Άβατον said...

Πολύ το χάρηκα το Post. Αν και με πήγε πίσωωωω. Στην γαμωθητεία...

Angel Vs Life said...

ego ekana to dromologio tripoli-samos-polykastro (kilkis), alla diavaza grammata...

beth said...

eisai megalh pswnara :):)

προφιλ του sigmataf

My photo
athens, center, Greece
www.myspace.com/sigmatafmusic