Tuesday, June 03, 2008

Basic level.






- Καλό καιρό έχει σήμερα

- Ναι!


- Αύριο τι καιρό θα κάνει?


-Τον ίδιο.

- Καλή φάση.








Όμορφος
Άντρας ο Στέφανος.

Κοσμογυρισμένος,

με γκρίζο μαλλί που πρόδιδε την ωριμότητα του.


Δημόσιες σχέσεις στο επάγγελμα.



Τρύπωνε σε δεξιώσεις και με το μαγικό του φαλλικό ραβδάκι


Γέμιζε την μνήμη του κινητού του.

Ονόματα, διευθύνσεις, τηλέφωνα, χρήματα.






Μοναχικός άνθρωπος ο Στέφανος.


Μεγάλο ταλέντο στο να μακιγιάρει την θλίψη
με την κοινωνικότητα του.




Μιλούσε για το τίποτα,

ενώ δεν ήξερε τίποτα.





Το πλάσαρε όμως τόσο καλά που όλοι νόμιζαν πως μιλάει για τα πάντα.





Στόχοι, στατιστικές, ατακες, υπερβολές.








- Τι άλλα;


- Τα ίδια μωρέ.


- Τι νέα;

- Όπως τα ξέρεις.






Παράξενη γυναίκα η Ασταρτη.

παιδί κατα βάθος, που ζητούσε αγκαλιά.




Συντονίστρια του φόβου της.




Ειδικότητα που απλόχερα της χάρισαν.







Πανέμορφη γυναίκα η Ασταρτη






Όλοι οι άντρες στα πόδια της,

Αλλά όχι για αυτήν.


Την βιτρινα τους και την μόστρα τους ήθελαν να φτιάξουν.

Και αυτή το επέτρεπε…



ΔΕΝ
άντεχε την απόρριψη.









- Που είσαι εσύ;

- Τρέχω!

- Ασ' τα να πάνε…κι εγώ.


- Χάρηκα που σε είδα.

- Κανόνισε να πάμε για καφεδάκι.

- Ναι ρε, στανταρ!










Ο Στέφανος ερωτεύτηκε την Ασταρτη πριν από καποτε.


Η Ασταρτη κόλλησε με τον μύθο του Στέφανου.




Είναι αυτά τα καλοκαίρια που μοιάζουν

με επικυρωμένα εισιτήρια στις τσέπες μας.




Είναι αυτοί οι διάλογοι που λέγονται για να ειπωθούν.








Ο Στέφανος είχε να πει τόσα πολλά

που χάθηκε στις σκέψεις του

κι έφυγε.





Δεν το είπε πουθενά.

Τράβηξε για τις εκπλήξεις της τύχης του.









Η Ασταρτη δε μίλησε.

Δεν είχε μάθει να ζητάει.



Πάντα, τα πάντα τα είχε στα πόδια της

από τους ανασφαλείς εραστές της.


Πήρε αγκαλιά το μπλέξιμο της και σκεπάστηκε με το σεντόνι της.










Τι όμορφο ζευγάρι;!




Τόσο αταίριαστο

Τόσο ίδιο.










- Τι κάνεις;

- Καλά είμαι.

- Καλή φάση.


- Εσύ;

- Μια χαρά!

- Τι θα κάνεις το Καλοκαίρι;


- Δεν ξέρω. Εσύ;

- Ιδέα δεν έχω.

- Τα λεμε.

- Ναι ρε…τα λεμε!



























Καλό βράδυ Στέφανε.

Καλό ξημέρωμα Ασταρτη.

Ίσως κάποτε, κάπου, κάπως

Να σας ξαναδώ.

Πιο ευτυχισμένους από τώρα.

Πιο έτοιμους για τις μεγάλες χαρές.


Εσύ φίλε να λες όσα νιώθεις

κι εσύ ομορφούλα να μην φοβάσαι τα φιλιά

Να είναι όμορφα τα ταξίδια που θα σκαρώσετε.



Εγώ λέω να μείνω εδώ…

Να κοιτάζω από το μικρό μου κελί τις θάλασσες

και να ζωγραφίζω με κιμωλίες, ορίζοντες στους τοίχους.


Και τσουπ…να περνάω στη διάσταση της φαντασίας μου.



Και μετά επιστροφή στην πραγματικότητα…

Έξω από το κελί αυτή τη φορά,

Να τρέχω στους λόφους που ο ήλιος χαϊδεύει το άπλετο γρασίδι.

Να γνωρίζω, ανθρώπους…

Καλοκαιρινές μορφές...


Θα συστηνόμαστε

και όταν παύουμε να τα βρίσκουμε

θα τραβάμε ο καθένας το μονοπάτι του

γεμάτοι με τις όμορφες εικόνες αυτής της συνάντησης.




Θα περπατώ… και θα βγαίνω εδώ!





















21 comments:

Tradescadia said...

Γεμάτος είναι ο κόσμος πια από Στέφανους και Αστάρτες...Το ξέρεις άλλωστε. Πάντα αληθινός και άμεσος. Και ευθύς. Φιλί πρωινό!

Anonymous said...

ki an i astarti den exei foni? ki an matia tis lene tosa osa den mporei kan na psithirisei?

Sigmataf said...

@Tradescadia:
Γεματος ο κοσμος!
Πολυ ομορφο και ευαισθητο το ποστ σου.
Να εισαι παντα καλα.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ !

@Anonymous:
Και αν ο Στεφανος ειχε αναγκη να ακουσει καποια λογια?
Και αν τα ματια δεν εχουν βρει ακριβως τις λεξεις?
Και αν οι υποθεσεις γινοντουσαν απλες και ομορφες αγκαλιες.
Αν...αν, αν...
πΟΙΟς περιμενει πλεον;
;))

Bliss said...

μερικες φορες θελημενα
ζουμε τους παρελθοντικους μας ποθους

μερικες φορες...τους κανουμε παρον..


μακαρι να γινουν και μελλον

με ολη μου την καρδια!

μακιααα

mythopoeia said...

toso kathimerino, epifaneia kai fovoi....posi epifaneia kai posos fovos pia??? Omorfi i aisiodoksi nota pou evales sto telos. Isws an to diavazoume syxna na kanoume tin ypervasi kai na vroume to link tis epikoinwnias.

Kali sou mera sigmataf

Anonymous said...

"ST" ........

Γιατί φοβάσαι τη σιωπή
είμαι δική σου στο ‘χω πει
με τη σιωπή μου σου μιλώ και σε φιλώ
κύμα τρελό μες το γιαλό
AFIERWMENO....!!....

Sigmataf said...

@ Bliss:

Γεια σου πλαζματακι...
Παμε παλι οπως τοτε?
Παμε να ανοιξουμε πορτες και παραθυρια?


@mythopoeia:

Επιφανεια:
Ο θανατος του ψαριου.
Αμεση αναγκη η υπερβαση και ο εντοπισμος του link.
;))
Σε ευχαριστω


@Anonymous:

?;?;?;?;?;?
Θελεις να μου πεις και το ονομα σου για να ξερω μωρε...
Απο που η αφιερωση?
;))

escape said...

Όταν θα βγαίνεις απο το κελί σου λοιπόν, και θα είσαι έτοιμος για φανταστικές και μη, βόλτες, θα έρχομαι κι εγώ με το ποδηλατάκι μου για παρέα;Ρ

Καλημέραα

Sigmataf said...

χαχαχαχαχαχαχαχ

οκ!

Anonymous said...

"ST"...AFIERWMENO!... APO ENA KSENO!!

.............8AUMASTRIA....ETSI APLA!

Anonymous said...

A!.... thn kalhmera moy....!!....

na exeis mia poly poly omorfh mera! filia!

Sigmataf said...

Καλημερα λοιπον...
;))

beth said...

poso ali8ino einai ayto pou egrapses ksene?
se brika tyxaia kai 8a 8ela na ma8w kai alla gia ayta pou grafeis
xairomai polu twra
elpizw na ta poume kapoia stigmh.

kali sou nixta

NY ANNA said...

Εντάξει...
Ζηλεύω...
Εντάξει;
Ούτε τον Στέφανο.
Ούτε την Αστάρτη.
Εσένα.
Και τον τρόπο που
έδωσες την ιστορία.
Αλλά ζηλεύω.
Δεν φθονώ.
Πάλι καλά.
Όμορφο.
ΠΟλύ.
Πάρα πολύ.
Τα φιλιά μου.

ceralex said...

"Είναι αυτά τα καλοκαίρια που μοιάζουν
με επικυρωμένα εισιτήρια στις τσέπες μας"... !!!!!!!!!

και η φωτογραφία...!!! πόσο θα' θελα να βγω και γω στο εκεί... μύρισε ουζάκι..
Να είσαι καλά. Καλό βράδυ!

Anonymous said...

Geia sou s.t. kairo exoume na ta poume kai na pioume kana potaki opws ton palio kalo kairo.
Mh xanesai.

Sigmataf said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ~!



@ beth:

Αυτο που εγραψα?
Αρκετα αληθινο.
Κι εγω στο τυχαιο τα γραφω, αυτα που γραφω.
Γουσταρω που χαρηκες.
Θα τα πουμε καποια στιγμη.
;))


@ NY ANNA:

Ναι...λες κι εσυ δεν γραφεις ομορφα...!
Τι κανεις???


@ ceralex:

Τι κανεις μουτρο?
Κανονισε να τα πουμε τωρα που χαλαρωσα με τα υπολοιπα.
Περιμενω mail.

@Anonymous:
Ναι ρε...να παμε για κανα ποτακι...
αλλα με anonymous...δεν το εχω...!!!
;))
Δωσε ενα ονομα για να ξερω.
χε~

Anonymous said...

Θα περπατώ… και θα βγαίνω εδώ!
































"ΘΑ ΠΕΡΠΑΤΩ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΑΙΝΩ ΕΔΩ"

κρατω αυτο το τελευταιο...και αμα
8ελεις να βγουμε και να περπατησουμε μαζι...μονο να μου πεις την ωρα... το μεσιμερι με ουζακι που θα καιει τα χειλι μας και ο ηλιος με τη αλμυρα της θαλασσα σας το κορμι μας?
ή απογευματακι να τρωμε τα φρουτα κατα προτιμηση καρπουζι με το αερακι να χαιδευει τα μαλλια μας? διαλεξε και ζωγραφισε το σκηνικο στο μυαλο σου και καλεσε με..ειμαι εδω!
και για να μη μπερδευεις με αλλους ΝΟΝΑΜΕ
ΔΕΛΤΑ ΣΙΓΜΑ
οπου Σ=ΣΚΕΤΟ
ΔΕΛΤΑ ΣΚΕΤΟ!!
...........!!..........

Δ η αστατη!!

patsiouri said...

Κι εγώ ζηλεύω.
Όχι αυτό που ζεις αλλά αυτό που έγραψες.
Χα!

fish eye said...

πολυ μου αρεσε..παρα πολυ..

αληθινο..

A Girl Called Clementine said...

Αν ήταν ο Στέφανος στη θέση της Αστάρτης και η Αστάρτη στη θέση του Στέφανου;
Θέλω να πω,δεν ξέρω τι μα ελπίζω να αγαπάν κάθε μέρα λίγο περισσότερο αυτό που δεν είναι, αυτό που δεν καταλαβαίνουν αλλά και αυτό πο χρειάζονται....

Την αγάπη μου,
Clem*

ps θα τα πούμε στο πλοίο , άντε YA κι antio xD

προφιλ του sigmataf

My photo
athens, center, Greece
www.myspace.com/sigmatafmusic