Tuesday, July 31, 2007

Ι KILLED a MAN.



























Ι KILLED a MAN..

































Ι KILLED a MAN...































...a man.






























.a man..






























..a man...


























...who looked like me.

































































and now, i will love him for ever.







































Monday, July 23, 2007

μετά...


...το set...






...τα καλορίζικα στοN G






...η μασαμπούκα.






...το καρπουζάκι






...τα χρώματα της ίριδος.







...η πιο όμορφη νύχτα.







...το στιχάκι.





Φεγγάρια ετερόφωτα
φλερτάρουν τον ήλιο.
Αυτόφωτος κανείς!
Τι ψάχνεις να βρεις;

Αλλόκοτα μαλώματα
για το απαγορευμένο μήλο.


Μας έφαγε το στάνταρ.

Θέλεις; Μπορείς!


Κρίσεις, επικρίσεις, επικλήσεις.
Αντε θα μιλήσεις
ή θα μείνεις στη σιωπή;
Μην αργήσεις,
μη σαστίσεις,
μη λυγίσεις.




Είναι όμορφη η ζωή.
Το ξέρει, όποιος ζει.




Δεν υπάρχει, (δεν)
το αυτονόητο.
Η θάλασσα,
σιγόντο του "πολύ".

Λίγη αστάθεια
και πέφτεις με το απρόοπτο.

Το είπαμε!
Δεν το 'παμε;
Όποιος θέλει, μπορεί!


Να αναστηθεί,
να σηκωθεί,
να δει,
να πει,
να αγγιχτεί,
να ερωτευτεί,
να αγαπηθεί.





Είναι όμορφη η ζωή.

Το νιώθει, όποιος ζει!










................................................................












Ε...και ακόμα πιο μετά...





Ο ήρωας των ηρώων.


Η Φρίκη των μίζερων.



Ο "Ταιριάζω με όλες τις εποχές".



Η προσωπο-ποίηση της χαλαρότητας...




Ο Ένας και μοναδικός...



























Όμορφο καλοκαίρι.















Friday, July 20, 2007


Το πήρα απόφαση τελικά...



Θα κάνω οικονομίες από σήμερα κιόλας
για να αγοράσω ένα πυροσβεστικό αεροπλανάκι.



Απο αυτά που βλέπουμε να πετάνε στον Αττικό ουρανό
το τελευταίο χρονικό διάστημα,



καθώς και
κάθε καλοκαίρι,
χρόνια τώρα.






Θα το αγοράσω λοιπόν
και θα πετάω πάνω απο τις φωτιές

που μου άναψα
κάτι παλιά βράδΙα.



Θα το ονομάσω...






Το αεροπλανάκι τoυ sigmataf






Δίπλωμα δεν έχω,

αλλά έχω πετάξει με τα όνειρά μου και ξέρω πως είναι.






Σε ένα τιμόνι θα κολλήσουμε;



Που θα μου πάει...
θα το μάθω!



Θα πάρω κι ένα κράνος
για να προστατευτώ
απο τις μαλακίες μου,

που επιστρέφουν και μου σκάνε κατακέφαλα.



Ω, ρε γλέντια...


Μιλάμε,
αν τα καταφέρω και το φέρω στην κατοχή μου,





θα πετάξω πολύ ψηλά!




Τόσο, που στάνταρ θα με γράψει
καποιος μπάτσος άγγελος,

για υπέρβαση υψομετρικού ορίου.



κύριε αστυνόμε,

γιατί μου ζαλίζετε το ριπαπά
κάθε φορά που πάω να πετάξω;




Θα του πω.

Και θα αρχίσω να τρέχω...


Τέρμα γκάζι και οι έλικες θα γίνουν τουρμπίνες.


Ναι...ναι!

Τουρμπίνες.




Ξέρετε...
σαν αυτές τις όμορφες κοπέλες που τους λες





Σ'αγαπώ





κι εκείνες σου απαντάνε...






Σου αρέσουν τα νύχια μου;





Όμορφα τα νύχια σου μωρό μου,
αλλά εγώ σου είπα



Σ'αγαπώ.






Ναι...το άκουσα,
απλά...




...με έπιασε φαγούρα και σκέφτηκα τα νύχια μου.



Ε, με πιάνετε τώρα,
το απόλυτο κενό.



Άντε να το ξαναπείς.




Σιγά που δεν θα το ξαναπώ.

πριτς
!

Αφού το νιώθω!




Εγω φταίω,
αν η άλλη έχει τσιμπούρια και την τρώνε;




Θα το ξαναπώ!!!!!!!!!!!!



Αν
πάλι μου απαντήσει το ίδιο,
θα το πω σε εμένα μετά.


ΧΑ!


το καλό το μονοπάτι

έχει βούρτσα βαρβάτη.



Αλήθεια... έχω μια απορία


Το παίζω μαλάκας ή είμαι;




χμμμμμμμμμμ........

Μην μου απαντήσετε...


θα το βρω μόνος μου.






**************************************************







Που είχαμε μείνει;



Α, ναι...

στο αεροπλανάκι μου.............................................






Αφού το αγοράσω λοιπόν
και γίνουν τα προαναφερθέντα,



Θα πετάξω πάνω απο τους κάμπους

και θα έρθω να το παρκάρω στο μπαλκόνι σου.


Αν και ίσως να μην είναι και εύκολο θέμα,

αλλά στα δύσκολα μαθαίνεις!







Τι πακέτο είναι και αυτό το παρκάρισμα ρε παιδιά;







Για να βρεις κενή θέση κάνεις τάμα στην
Αγία Παρκαδορούσα.

Ε, μόλις βρεις την θέση,

θυμάσαι οτι έχεις τάξει την λαμπάδα
και στα καπάκια φεύγεις.





Αφού ανάψεις την λαμπάδα και το τάμα ξεχρεωθεί.


Χάνεται και η χάρη και η θέση.





Πάλι ξέφυγα.


(καιρό τώρα,
αλλά μην το κάνουμε και θέμα
)






Αφού λοιπόν παρκάρω στο μπαλκόνι σου,

θα χωθώ απο το παράθυρο
σαν μενόμενος ταύρος

-με το κόκκινο εσώρουχό σου-
και θα σου πω...


Πολύ υγρασία,
πάμε βολτούλα
να φάμε
κανα καλαμπόκι μωρό μου;







Θα φορτωθούμε στο αεροσκαφάκι μου το όμορφο
και θα απογειωθούμε





Θα φτάσουμε


  1. Πάνω απο τις μοναξιές του κόσμου και τα μισόλογα.
  2. Πάνω απο τον φόβο και τα λάθη.
  3. Πάνω απο το ψέμα και την ασχήμια.


Θα μας πάρει μακριά!




θα βάλω τον αυτόματο πιλότο κ
αι αγκαλιά
θα βουτήξουμε στο κενό.



Θα προσγειωθούμε σε ένα συννεφάκι...







Το αεροπλανάκι θα σχηματίζει κύκλους απο πάνω μας

και με το τηλεκοντρόλ θα ανοίξω την δεξαμενή
και θα τρέξει όλο το νερό στα κεφάλια μας.






Κάπως έτσι θα τελειώσει η ιστορία μου.


Κάπως έτσι,



θα σβήσουμε την δίψα που έχουμε




εγώ για σένα

κι εσύ για μένα.











Monday, July 16, 2007

Άραξε να κάνουμε ένα τσιγαράκι.


Έχω να σου πω για καταστάσεις,

που πέρασαν και προσπέρασαν,
προτού προλάβω να μιλήσω.
Δεν το θέλω όμως.
Όχι άλλο!

Χρειάζομαι χαλάρωση.







Είναι η δροσιά της νύχτας,

που μου ψιθυρίζει τα μυστικά του καλοκαιριού




κι εγώ θέλω να χωθώ στο αυτοκίνητο και να ταξιδέψω.




Να φτιάξω μια πολύχρωμη σημαία

και όπου γης και πατρίς
απλά και ωραία.



Η αβεβαιότητα ας υπάρχει,

ως ομορφιά του αγνώστου για τον επόμενο προορισμό.



Θέλω να ξαπλώσω,

σε μια τεράστια αμμουδιά


και το χάραμα ο ήλιος να με ξαναγεννήσει.




Να είμαι αυτό που ονειρεύομαι.





Μουσικούλα chill out

και στιχάκια που θα μιλάνε

για την δροσιά της νύχτας που ψιθυρίζει
τα μυστικά του καλοκαιριού.






**************
*******************






Θέλω να γράψω το πιο όμορφο μου τραγούδι
και να καθρεφτιστεί στην πλάτη της θάλασσας

σαν Αυγουστιάτικο φεγγάρι.





Να μην νοιάζομαι για το που, το πως και το γιατί.






Η στιγμή να με γεμίζει


και το βλέμμα μου χαλαρό να χάνεται στους ορίζοντες.







Οι ταχύτητες που για χρόνια αναπτύσσω,


να γίνουν ήρεμες και όμορφες σκέψεις.

Ντυμένες με ροζ λινά φορεματάκια.


Λίγο διάφανα για να έχει και το σασπένς.






Δεν αντέχω άλλο στη βιασύνη.

Με φθείρει.
Με πιέζει.
Δεν το θέλω!



Όμορφη η χθεσινή μέρα.


Μπανάκι το πρωί,
Κουβεντούλα το απόγευμα.
Ποτάκι το βράδυ.




Σήμερα ξεκινάω την καινούργια μου δουλίτσα

και νιώθω πολύ καλά με αυτό.




Ήταν κάτι που το ήθελα πραγματικά.





Λένε...



όταν κάτι το θέλεις πολύ,

άφησέ το να φύγει.


Αν είναι να 'ρθεί,
θα 'ρθεί,
αλλιώς θα προσπεράσει.








****************
*********************








Μακάρι να είχα μία θάλασσα έξω απο το μπαλκόνι μου

και να κάνω βουτιές όποτε ήθελα.




Με ένα σάλτο,

να βρισκόμουν κάτω απο την επιφάνεια,

και να αντίκριζα τον μαγικό υποθαλάσσιο κόσμο.




Με τα τόσα χρυσαφένια κοράλλια

και τους γαλήνιους κατοίκους του βυθού.




Κάπου εκεί λοιπόν,

θα αδειάσω τον εγωκεντρισμό μου και τον ναρκισσισμό μου,

για να εναρμονιστούν



με το διαφορετικό, το όμορφο.





Με απλές κινήσεις θα αφήσω μια ανάσα
και απο τις μπουρμπουλήθρες που θα σχηματίσει,
θα πιαστώ σαν τον δεινοσαυράκο του bubble bubble
και θα βγώ στην επιφάνεια.



Θα κοιτάξω ψηλά,

και αντί για το μπαλκόνι μου
θα δω τον ουρανό.



Γαλανό κ' καθαρό.



Όχι απλά θα τον δω,

αλλά θα νιώσω και το μεγαλείο του.



Θα με κυριεύσει...
...σαν καινούργιος έρωτας.




Σιωπηλός θα βγω στην ακτή
και θα ξαπλώσω στην άμμο

για να χαθώ στο μέγεθος της ύπαρξης μου.




Εναρμονισμένος απόλυτα με εμένα.




Με την ομορφιά που αντίκρισα

και τα λάθη που γίναν διαβατήρια για το επόμενο ταξίδι.









***********************************







Ας είναι ο δρόμος μακρύς

και τα σταυροδρόμια σημεία συνάντησης.



Ας είναι...
Θέλω να τα διασχίσω!




Να γεμίσω εμπειρίες και να γνωρίσω κόσμο.




Να είμαι αυτός που δεν θα κρύβεται πίσω απο τα τείχη μου.

Αυτός που δεν θα φοβάται να ανοιχτεί δίχως αντάλλαγμα.


Αυτός που δεν θα σκέφτεται κάθε πιθανό και απύθμενο σενάριο.


Αυτός...

που δόθηκε αυτή τη νύχτα στην ομορφιά του ανοίγματος.







Δεν έχω κάτι άλλο να σου πω.

Τέλειωσε και το τσιγάρο...





Πέρασε η ώρα και θέλω να σηκωθώ νωρίς το πρωί

για να προλάβω την μέρα.





Να χαρίσω, ήρεμη ματιά στον ήλιο.







Αυτά...!












Wednesday, July 11, 2007

- Ρε ταξιδιώτη, πες μου που πας;




- Πάω αντίθετα, απ' το μέρος που κοιτάς.









Σφίζω απο καφείνη
και η αδρεναλίνη τρέχει απο τους πόρους μου.


Μυρίζω
Βrazil (.)





Αράζω στων τρένων, τα καταστρώματα

και μετρώντας νεφελώματα

σφυρίζω:


"Το τρένο έχει σαλπάρει για λιμάνια ξένα."




ΠΡΟΣΟΧΗ
Εύφλεκτο υλικό.








Γίνομαι σφαίρα και χώνομαι σε μια θαλάμη.



Ο κόκορας τραβιέται πίσω,
δηλώνοντας το ξημέρωμα.





ΚοκοΡίκοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο!






Πατάω τη σκανδάλη



ΜΠΑΜ!





Σφηνώνομαι στο κεφάλι σου!



Γλυκέ μου ρομαντικέ Αρλεκίνε.




Οι λέξεις αρχίζουν να τρυπώνουν σε κάθε κύτταρό σου.



Ακόμα να διαλέξεις ποια μάσκα σου ταιριάζει;





- Είσαι αναποφάσιστος;

- Ε...και ναι και όχι!






ΤzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzΤ







Το 2ο post της 2ης εποχής,

δε φέρει ίχνος παράκλησης.
Ούτε 1 σημάδι ικεσίας.






Την ίδια στιγμή που σκορπάς κάθε σου πόθο,
μπροστά στην οθόνη και τις σαπουνόπερες.




Συνεχίζουμε...






Δεν ψηνόμαστε με τα σκυλάδικα.
Χορεύουμε πάνω στα κολάδικα.

Πίσω απο τα τροχοφόρα κλουβιά,

στιγματίζουμε με σπρέυ






FUNK
da POLICE!







Zωγραφίζουμε φαλλικά σύμβολα.

[(Μανιτάρια, αγγούρια, φλάουτα.)]




Φτιάχνουμε καρμπονάρα, σαλάτες και σε Λα μαντζόρε
μοιάζουμε με σφηνόπουτσες.





Καλύτερα έτσι.



Τουλάχιστον, ξέρουμε πως θα σηκώνομαστε.







Προστυχιά ε;


Ε;
ε;

ε;
ε;
ε;


χε!




Τι λε ρε;;;





Πετάει ο γάιδαρος;







Με 1.000.000 ευρώ...


Βάλτε τον στον πάτο σας και ποτίστε τον σανό!









Πωλείται μία θέση στο σκλαβοπάζαρο!

Η σιδερένια μπάλα δώρο!






Πωωωωωωωωωωωωωωωωωω!

Τόοοοοοοοοοσος ρεαλισμός;;;




ΑΜΕ!




Υπάρχει κι άλλος...


κι άλλος....





"
Άλλος για Χίο τράβηξε (πήγε)
άλλος για Μυτιλήνη."



Φαντάρια που λιώνουν στο λιοπύρι.
Τα βράδια στην σκοπιά την παίζουν,
αναπολώντας το έξω.



Μαλαματίνες,
τσιγάρα και κουβέντες
παραδίδουν τα κλειδιά των οπλοβαστών στο...





22:00-00:00/ 00:00-02:00/ 02:00-04:00/ 04:00-06:00.



Για κάποιο λόγο, που δε θα μάθουν ποτέ!



Α, ναι!





Όμορφη μας πατρίδα...


Με τις απέραντες ακτές σου και τα ηλιόλουστα σοκάκια σου,


πόσους άστεγους,

άνεργους,
ανασφάλιστους,
ωρομίσθιους,

Καταμέτρησες στο 1ο εξάμηνο του '07;



ΑΠΑΝΤΗΣΕ μας

Και εμείς, θα δώσουμε όρκο σιωπής.






Σσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσς







Δεν είματε
αριθμοί/
νούμερα/σύμβολα.






Είμαστε άνθρωποι.

Σεβαστείτε μας!






Συντονιζόμαστε!




Θέλουμε αρμονία.
Δεν είμαστε μαλάκες.






Είτε πορτοκαλί, καφέ, πράσινοι,
κοντοπίθαροι, γιγάντιοι
gay, "κανονικοί"
Άντρες, γυναίκες






Έχουμε κόκκινο αίμα.




Αγαπάμε,


πονάμε,




ονειρευόμαστε.


Πεινάμε.


Διψάμε.




Ερωτευόμαστε και δουλεύουμε για ψίχουλα.






Μας θέλουν μπιφτέκια...



... -Στην μεγαλύτερη αλυσίδα σκυλοτροφών-









Μικρέ μου Αρλεκίνε...




Μίλα μου...


Θέλω να ακούω,

να ανοίγεις τις σκέψεις σου και να τις μοιράζεσαι μαζί μας.







*********************************************************









Για αυτό σου λέω...
Φτου Ξελευθερία.



Λες το δικό μου ριζικό να φέρει άλλη ιστορία;

Να μπαλώσει τις τρύπες απ' τα ονείρατα;

Να βγάλει στον αφρό, όλα τα απείραχτα;






Σκούρα τα πράγματα...




Με αυτούς τους πούστηδες που κυβερνάνε.
Μάθαν, τον πόλεμο, οι φτωχοί να τον γλεντάνε.

Μάθαν να σκιάζονται,
να μη μοιράζονται
,
να υπολογίζουν-να ποντάρουνε-να αδειάζουνε.


Σπουδαίο παιχνίδι...




...η αλεπού και τα digital κοτόπουλα,

οι απελπισμένοι και τα άγρια κοριτσόπουλα.

Τα βαμπίρια και οι αδίστακτοι λαιμοί...



και ησυχία ούτε στιγμή.







- Ρε ταξιδιώτη,
πες μου που πας;



- Πάω αντίθετα απ' το μέρος που κοιτάς.


Εσύ; Που πας εσύ;




- Ρε τι σε νοιάζει; (λες και ήρθαμε μαζί).


























Los Pou-tres puntos?-Natos-Vatos Krocos.






Wednesday, July 04, 2007

ΧΕ! 1 χρόνος γεμάτος/γαμάτος

...............................................................................................

Aπ' τον έβδομο του έξι, στον 07 του '07 με τα μάτια ανοιχτά.




Έλα, ξεκόλλα, πάμε κολλητά!







Θέλωζητώτοκρατάωζωντανόξερωτιναπωαγαπωγιαν'αγαπηθώ
περπατωπαραμιλώθέλωναδωναακούσων'ακουστώ
ναλουστώμενερόκαθάροτοκρατάωδροσερόκαιτονλόγομουκαυτό
όπωςτονπαλιόκαλόκαιρόμέραμετηνμέραώραμετηνώρανιώθωκύμαοστικό

ακουστικόόμορφοσυναισθηματικόαληθινό
παιδικόεφηβικόαντρικόμερυθμικόλυρικόοργασμό
καικαταιγισμόενεργειακόθετικόδίχωςχορταρικόκαιξύδιταξίδιδιαδικό
καρμικόσυμπαντικόφυσικόακολουθώκαιθαβγώσετόπομαγικό
συγχωρώκατανοώόμωςσεκανένανδενχρωστώ
κιανξανάφοβηθώθαφταίωμόνοεγώ
βουτώστονβυθό
κολυμπώστοναφρό!




Είμαι αυτό το κατεβατό









οοοοοοοοοοοοοοοoooooooooooooοοοοοοοοοοοοομ....







www.sigmataf.blogspot.com







Είμαι εδώ!

Απο εδώ
..........................................................................
...............................................................
........................................................................................
...............................
...........................................................................
........................................................
...................................................................................................

....................................
............................................................
..........................
στον κόσμο ξαναμπαίνω,
βγαίνω και ξεμακραίνω απο τα σεντούκια.



Μπουμπούκια,
ανθίζουν στο μυαλό μου.





Τον εγωισμό μου παραμερίζω και με επαναπροσδιορίζω.

Τον ορίζοντα ορίζω και με ταυτίζω

με τις καλημέρες που ξεστομίζω,
στους πρόσχαρους τουρίστες κάθε πρωί.




Ναι!

Κάθε πρωί,
κάθε Ανατολή,
χρόνια τώρα, ο ήλιος στέκει εκεί.








Το θέμα όμως είναι...



...ποιος θα τον δει
χωρίς να τυφλωθεί,
χωρίς να φοβηθεί;

ο,έ,ο;;;






Κάθε μας πτυχή
ας συμφιλιωθεί, με τις υπόλοιπες,
τις αμέτρητες που εντός μας,
πλατσουρίζουν.



Κάποιες, μερικές απο αυτές
γίνονται βότσαλα σε θάλασσα λάδι
και κύκλους σχηματίζουν.



Άλλες πάλι "χαλάνε"
την ηρεμία,
στη μέσα μας λίμνη
και μας θυμίζουν,
πως είμαστε άνθρωποι.)






Με τα πάνωκάτωπάνω!









Πλακωτό, πόρτες, φεύγα;
Γέλα.
Με ασσόδυο, κανείς, ποτέ δεν κέρδισε.

Σου πάει το χαμόγελο.










Γη


Νερό


Αέρας

Φωτιά.












Η Πάρνηθα εκποιήθηκε, τσουρουφλίστηκε!



Πω, πω κέντα...

Αχ και να ψηφίζανε τα δέντρα.


Άκυρο δαγκωτό.




Το καζίνο επέζησε.



Όχι άλλος τζόγος συναισθημάτων.

Τέρμα οι νύχτες των τραυμάτων.







Τι περιμένουμε;

Τι κοιτάμε;

Τι συζητάμε;



Στον ψυχαναγκασμό χρωστάμε;





Δεν μπορούμε δηλαδή να είμαστε καλά;






Από το τώρα στο χθες
και πάλι πίσω στο τώρα,
αφήνω λόγια...
σφήνα.






Βγαίνω απο την βιτρίνα.

Βολτάρω στον πυρήνα.




1
ς χρόνος γεμάτος / γαμάτος!

Όποιος γουστάρει ακολουθεί στην εποχή.










Αθήνα.
4 Ιουλίου 2007.





















προφιλ του sigmataf

My photo
athens, center, Greece
www.myspace.com/sigmatafmusic