sigmataf. Μια λέξη, 8 γράμματα.

Σκορ:

Λιοντάρια-Χριστιανοί: 1-0

Ερώτηση:

Μιλάς τόσο πολύ για να μας πεις κάτι

ή

για να αποκρύψεις κάτι άλλο;

Ατάκα:

Θα σε φάω ρε...

(με το κατάλληλο νάζι στη φωνή της)

Αποτέλεσμα:

Τον έφαγε, φωνάζοντας του

Σ Α Γ Α Π Ω

και σκούπισε τα αίματα με χαρτοπετσέτα.

Πρόλογος:

Ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Επίλογος:

Τα άλλα παιδάκια δεν κάνουν έτσι.

Κυρίως θέμα:

Γιατί μαμά;

Ιδέα:

Καθώς η νύχτα βάθαινε,

περπάτησε γυμνός και καυλωμένος.

Μπήκε σε ένα μπαρ και ήπιε bourbon.

Η βροχή που έπεφτε έξω, έσπαγε την άσφαλτο.

Τον πετάξαν απο το μαγαζί... και αυτός...

Γάμησε την σκιά του και έπειτα της έβαλε φωτιά.

Έχυσε και (σκαλωμένος)

κοίταξε μια βιτρίνα

με πολλές τηλεοράσεις.

Συμπέρασμα:

-20%

Σε 20 άτοκες δόσεις

και οι τόκοι χάρισμα.

Sigmataf:

Τα πήρα τα χαμπάρια μου μαλάκες

και συνεχίζω με όσα έχω

κι όσα πρόκειται να βρώ.

Thu 12:35 am

2010

November 4

somewhere in Athens

Αυτολογοκρισία

- Έι φίλε, που πας;

- Πάω για ψάρεμα.

- Έλα ρε, νόμιζα πως πήγαινες για ψάρεμα.

- Όχι ρε...για ψάρεμα πάω.

- Οκ, πάρε τηλέφωνο όταν μπορέσεις να πιουμε καφεδάκι.

- Ναι ρε μαν, θα σε πάρω.

Πόσους καφέδες έχουμε κανονίσει όλοι μας, σε όλη μας την πορεία,

και δεν βρεθήκαμε ποτέ να τους πιούμε;

Είναι τόσο δύσκολο να συντονιστούμε;

Απο την άλλη βέβαια, πως να χωρέσουν

τόσοι μικρόκοσμοι σε έναν καφέ;

Και τι να πούμε με τον άλλον όταν δεν μιλάμε πια, ούτε με εμάς.

Αυτολογοκρισία.

Χειρότερη και απο τον μπάτσο που χτυπά με μένος κάποιον συνταξιούχο.

Ισχυρότερη απο τα νέα οικονομικά μέτρα.

Σκληρότερη απο τα νοσοκομεία που δεν έχουν καν αναλώσιμα

και ακόμη πιο σάπια, απ΄την λογοκρισία των Χουντικών.

Η αυτολογοκρισία

είναι αυτό που φανερώνεται με την μορφή φύλακα αγγέλου

που για φτερά έχει τον φόβο

κι ενώ μας γαμάει,

εμείς του λέμε:

Ευχαριστώ, που δεν πάθαμε κάτι χειρότερο.

Είναι ριζωμένη μέσα μας

και (τουλάχιστον) όσοι ασχολούνται με τέχνες,

στάνταρ την έχουν γνωρίσει.

Η Αυτολογοκρισία λεκιάζει.

όπως τα βατόμουρα, το μελάνι και το αίμα.

έφτιαξα ένα cd κόντρα στην αυτολογοκρισία μου

και δεν πειράζει αν δεν τον ήπιαμε τελικά εκείνον τον καφέ.

Εγώ θα σου πώ τα νέα μου

μέσα απο δώ, με μουσικές και λέξεις προσανάμματα.

Για την φωτιά που απλώνεται στα υπόγεια.

Το νου σου.

Είμαστε...

...Παράλληλα σύμπαντα,

παράλληλες διαδρόμες, που κάπου-κάπου

συναντιούνται και τέμνονται σε σταυροδρόμια.

Φορείς ιδεών και κωδικοποιημένες εκφράσεις.

Συναισθήματα και κινήσεις.

Φαντασιόπληκτοι και ατέλειωτοι.

Φωνές που γίνονται σκέψεις και σκέψεις που γίνονται τραγούδια.

Είμαστε...

Ό,τι κάνουμε,

ό,τι τρώμε

κι ό,τι γυρεύουμε.

Τα όνειρά μας είναι επιθυμίες μας και εφιάλτες, οι φόβοι μας.

Δεν χρειάζεται κανένας ονειροκρίτης για να κατανοήσουμε εμάς.

Είμαστε...

Όμορφοι άνθρωποι γεμάτοι καλοκαίρια

και ανασφαλείς πότε-πότε σαν τους Χειμώνες.

Την μία γυμνοί και την άλλη με σκουφάκια.

Οι οπτικές πλευρές μας, και μόνο αυτές μας καθιστούν

σε ποιά εποχή ανήκουμε.

Χαραγμένες πορείες με οδηγό το υποσυνείδητο.

1.800 λίτρα αίμα περνάνε κάθε μέρα απο τα νεφρά μας,

από όποιο μέρος του πλανήτη κι αν προερχόμαστε.

Μπορούμε να γκρεμίσουμε τον πυρήνα της γης

μπορούμε όμως και να χτίσουμε έναν πολύχρωμο κόσμο για όλους μας.

Θέμα οπτικής είναι.

Είμαστε όλοι ταλαντούχοι

Άλλοι ταχυδακτυλουργοί και άλλοι θηριοδαμαστές.

Τι αξία θα είχε ένας γιατρός, δίχως τον μηχανικό

που θα μελετήσει το σχέδιο του νοσοκομείου;

Και τι αξία θα είχε ο μηχανικός

αν δεν υπήρχαν οι εργάτες να το χτίσουν;

Είμαστε,

έρωτες και αποχωρισμοί που θα μας οδηγήσουν παραπέρα.

Ακόμα πιο κοντα στα όμορφα

που ο καθένας ξεχωριστά κι όλοι μαζί, ονειρευόμαστε.

Αναπνοές και ενέργειες.

Οι θάλασσες και το άπειρό τους.

Τα ποτάμια και τα πλατάνια τους.

Οι καταράχτες και οι πολύχρωμες σκέψεις μας.

70,8% νερό είμαστε.

Άπιαστοι...

και ό,τι και να γίνει στο νερό δεν κάνεις τρύπα.

πίθηκος σκοτώνει πίθηκο

Πέφτει...πέφτει...πέφτει...πέφτει...και ξαφνικά...

...Συνεχίζει να πέφτει

Η λεγόμενη κρίση, πολύ πριν ξεσπάσει στο οικονομικό επίπεδο,

υπήρχε και φώλιαζε στις συνειδήσεις μας.

ΟΛΩΝ ΜΑΣ.

Οι πιο δειλοί την κρύψανε κάτω απο χάχανα

και οι πιο πονηροί κάναν αξία τον ανταγωνισμό.

Οι πιο φοβισμένοι την μακιγιάραν και την παρουσίασαν σαν μονόδρομο.

Άσε δε, τους καιροσκόπους-κερδοσκόπους...

την εξαγόρασαν όταν ήταν ακόμη άγνωστη σε όλους μας

(κάπου εκεί στο '89)

Όσο για τους υπόλοιπους...την καταναλώσαμε

διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητά μας.

Και έτσι απλά, έχοντας ύφος αγωνίας, τώρα ρωτάμε...

ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ???

πήγαν εκεί που τα αφήσαμε να πάνε.

EURO 2004.

Τα χαρίζαμε όταν μεθοκοπούσαμε,

με τις νίκες της εθνικής εΛΛΑΔΟΣ.

2004-1997.

Κάποια άλλα τα σπρώξαμε πιο πριν,

στις υπέρλαμπρες ετοιμασίες για την Ολυμπιάδα.

Θυμάσαι την Ολυμπιάδα;

Μήπως ήσουν κι εσύ εθελοντής?

Μήπως ήσουν σε αυτούς που μας έκραζαν τότε,

που είχαμε φτιάξει με τους ΒΑΒΥΛΩΝΑ

και τον Τζιμάκο (Πανούση) εκείνο το τραγούδι?

(ΔΕΘΕΛΟΝΤΗΣ)

Ή μήπως το είχες πάρει σαν χαβαλέ και απλά γελούσες?

όπως και να έχει...

τα λεφτά τα χαρίσαμε!

Σε σπόνσορες και πολυεθνικές.

Σε εκκλησίες fast food και αρώματα ala eurovision.

Σε οπλικά συστήματα και ελικόπτερα ινδιάνους Απάτσι.

Και τώρα τι?

Ελεύθερες απολύσεις.

Μείωση αποζημιώσεων.

Αύξηση κατακόρυφη στα είδη πρώτης ανάγκης.

Περικοπές σε καθηγητές-δασκάλους και γιατρούς.

στην τελική...τι να τα κάνεις τα γράμματα όταν στο τέλος θα πεθάνεις?

ε;

Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

Ο Ο.Α.Ε.Δ. θα σου βρίσκει δουλειά με 1,5 ευρόπουλο την ώρα

και ο εργοδοτής θα παίρνει bonus

επειδή σε προσέλαβε από το ταμείο ανεργίας

Φτάσαμε να κοιτάμε το μισό μας και να ρωτάμε...

που είναι το άλλο μισό?

ΠΙΘΗΚΟΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΠΙΘΗΚΟ

Κυρίες και κύριοι η αυλαία πέφτει.

Η κρίση όμως προϋπήρχε στην συνείδησή μας.

flash back.

2007

κάποιος blogger

με είχε χαρακτηρίσει γραφικό

για αυτά που τότε έγραφα.

Θα ήθελα πολύ να μάθω τα νέα του.

Να δω αν έχει ακόμη εκείνο το γραφείο του,

εκείνη την εταιρική BMW,

εκείνη τη γυναίκα κι εκείνη τη γκόμενα.

Αν τώρα με διαβάζει ας μου στείλει ένα mail να μου πει τα νέα του.

Απέχω 1/2 χρόνο από την blogoσφαιρα και σήμερα που επέστρεψα...

5-6 βρήκα ζωντανούς.

(Όχι οτι κατανάγκη είμαι μέσα σε αυτούς)

Άνθρωπος τρώει άνθρωπο.

Κανιβαλιζόμαστε κι έχουμε και το τέλειο πρόσχημα...

"Ο ανταγωνισμός είναι στις φλέβες μας"

ΠΑΠΑΡΙΑ!!!

Σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, γιατί η παιδεία μας είναι αυτή.

Αυτό μάθαμε καταναλώνοντας τηλεοπτικά παράθυρα.

Αρκούμαστε να ρίχνουμε το φταίξιμο αλλού

Παρά να παραδεχτούμε το λάθος μας.

Δεν μας φταίει καμιά Γερμανία και καμιά Ευρωπαική Ένωση.

Εμείς το επιτρέψαμε με την σιωπή μας.

Πάντα σε μεγάλες κρίσεις της ιστορίας των εθνών,

χρειαζόταν ο εξωτερικός εχθρός,

ώστε να υπάρχει εθνική συσπείρωση.

Τι γίνεται όμως, όταν σε κλέβουν από μέσα

κι εσύ απλά κοιτάς το παράθυρο

φοβούμενος μην σε λεηλατήσουν από έξω;

Η απάντηση απλή...

HEY mammmmmmma

Η κόρη σου παίρνει ναρκωτικά όταν τελειώνει

τα μεσάνυχτα τα μαθήματά της.

18 χρονών και ακόμα δεν ξέρει σε τι χρησιμεύει η κλειτορίδα της.

Αλλά εσύ είσαι περήφανη που θα μπει στη γαμάτη σχολή

και θα βγει να πιάσει δουλειά με πρώτο μισθό 550.

HEY pappppppppppa

O γιος σου χτυπάει παιδάκια όταν επιστρέφει από το γήπεδο

και κάνει το πουλάκι του, βέλος που στοχεύει τα πλακάκια της μπανιέρας.

Αλλά εσύ είσαι περήφανος που παρακολουθεί μπάλα και είναι άντρας.

ΑΠΟΛΥΘΗΚΑ!!!

από μια super δουλειά

Θα σας πω μόνο τούτο...

κάποιο στέλεχος εκεί μέσα,

πρότεινε στα μικρότερα στελέχη, να διαβάσουν...

Τον ΗΓΕΜΟΝΑ του ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ.

Ε... όπως καταλαβαίνετε κάποιοι αρκετοί από εμάς,

δεν χωρούσαμε στο Μακιαβελικό παράσιτο.

Κάποιοι άλλοι απλά γονάτισαν στο φόβο της ανεργίας

και κάποιοι, μεταλλάχτηκαν σε σάλιο.

ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΕΡΓΙΑΣ και κάποια μεροκάματα κάπου-κάπως.

έφτιαξα κι ένα δίσκο με 2-3 φιλαράκια.

καμινγκ σουν.

photo by "TheSkyEtc"

Ζητώ ταπεινή συγνώμη,

που τα λόγια μου ΔΕΝ είναι λουλούδια

Συγνώμη αν περιμένατε να είμαι ζαμανφού

σήμερα που επέστρεψα από το Βερολίνο

και σε 2 μέρες πατάω τα 30.

Συγνώμη κυρίες και κύριοι

Αλλά προτού γονατίσω,

θα σταθώ όρθιος,

θα πατήσω καλά στη γη

και θα αναζητήσω την ευτυχία.

Και είναι υποχρέωση όλων

απέναντι στον εαυτό μας και τα παιδιά μας.

Με σεβασμό

sigmataf

φιλικός προς το περιβάλλον

και κατά τον λεκέδων.