
Δεν έχω δει ομορφότερο μέρος
από εκείνο που φανταστήκαμε.
Ούτε έχω ακούσει μελωδικότερο τραγούδι
από αυτό που μας ψιθύρισε ο αέρας.
Δεν θυμάμαι πιο γλυκό παραμύθι
από εκείνο που είπε η γιαγιά.
Ούτε συνάντησα πιο φωτεινές εικόνες
από αυτές που ζωγράφισες μέσα μου.
Δεν έχω αντιμετωπίσει πιο αντιφατικό βλέμμα
από το δικό μου.
από τις χαίτες των αλόγων στον καλπασμό τους.
Τι λες;
Θα τα καταφέρουμε;
Ναι, να λες!
Κι αν κάπου σκοτεινιάζεις...
Κοίτα...
Η κάμπια μεταμορφώνεται σε πεταλούδα.
Έτσι απλά και πολυσύνθετα.
Ξέρεις τώρα...

Το επόμενο λιμάνι είναι το πιο όμορφο.
και το πιο όμορφο λιμάνι,
δεν κλείνεται σε κανένα ρεφρέν.
που μιλάει για παιδιά, που παίζουν παντομίμα
αφήνοντας γέλια διάσπαρτα και στιγμές ανέμελες.
............!
Κάποιο Σάββατο βράδυ...
Στην καρδιά του Χειμώνα, μύρισα νυχτολούλουδα
και σκάρωσα ένα ταξιδάκι για το σύμπαν.
Να σου πω κάτι;
Μην με κακοκαρδίζεις,
αν μεγάλωσα κάπως απότομα.
Θα χαρώ πραγματικά
αν με βρεις μετά από χρόνια και μου πεις...
ρε φίλε...