Ομίχλη είχε απλωθεί κατά μήκος της πολιτείας
Και οι πλανόδιοι είχαν στήσει ήδη τους πάγκους
για το μεγάλο παζάρι.
Ήταν η 2η χρονιά που λάμβανε μέρος το παζάρι της νύχτας.
Κάθε λογής προϊόντα απλωμένα στους πάγκους,
περίμεναν τους υποψήφιους αγοραστές.
Ο περπατητής με το γιλέκο διέσχιζε τον διάδρομο.
Το βλέμμα του φεγγοβολούσε,
το περπάτημα του στιβαρό και απόλυτο.
Ένας κοντός και άσχημος πετάχτηκε μπροστά του
- ελάτε κύριε μαζί μου και θαυμάστε τα ζωντανά μου.
- Τι είναι αυτά; (ρώτησε ο περπατητής)
- Είναι μουλάρια κύριε…αλλά τι μουλάρια;
Τα καλύτερα, τα πιο έξυπνα, τα πιο όμορφα
και το βασικότερο τα πιο γρήγορα…
- Μμμμμμ…ενδιαφέρον.
Κάποτε ίσως και να αγόραζα κάποιο από τα ζωντανά σου,
τώρα όμως δεν μου κάνει
- Γιατί κύριε;
- Γιατί μπορεί για όλους να είναι όπως λες τα καλύτερα,
τα πιο έξυπνα , τα πιο όμορφα και τα γρηγορότερα…
αλλά δεν παύει να είναι μουλάρια.
Όσο καλά και να είναι ο στάβλος μου τους πέφτει μεγάλος.
Όσο έξυπνα και να είναι δεν θα μπορούν να διαβάσουν το βλέμμα μου.
Όμορφα; Η ομορφιά δεν είναι στην τρίχα και στο μάτι.
Όσο για την γρηγοράδα…
Το ταχύτερο από αυτά,
θα βγει τέταρτο στην κούρσα των αλόγων.
Εγώ θέλω άλογο φίλε μου, όχι μουλάρι.
Και το μουλάρι όσο και να το εκπαιδεύσεις,
Άλογο δεν γίνεται.
Είπε ο περπατητής και συνέχισε στον επόμενο πάγκο.
Μια κοντή και όμορφη πετάχτηκε μπροστά του.
- Ελάτε κύριε μαζί μου να σας δείξω τα καλούδια μου.
- Καλούδια τα λες αυτά; Εμένα μου μοιάζουν με σκατα.
- Μη σας ξεγελάνε κύριε, Δεν είναι τόσο απλά.
Είναι ακαθαρσίες χοίρων ποτισμένες
με ζαχαρίνη από την μακρινή Ινδία.
Πιο νόστιμα και από τους καρπούς της νιοτης.
- Μμμμμμ…ενδιαφέρον.
Κάποτε ίσως και να αγόραζα.
Τώρα όμως δεν παύει να τα βλέπω σαν σκατα.
Και στα σκατα όση ζαχαρίνη και να βάλεις,
σκατα θα παραμείνουν,
Απλά θα είναι λίγο πιο γλυκά.
Παρακάτω ένας πιτσιρικάς καθότανε πάνω στον άδειο του πάγκο,
Ο περπατητής τον πλησίασε.
- Εσύ μικρέ τι πουλάς;
- Τίποτα κύριε. Τίποτα.
- Τίποτα; Και τι κάνεις εδώ;
- Περιμένω.
- Τι;
- Να δω πόσοι μαλάκες θα αρκεστουν στο μουλάρι
και θα χορτάσουν με τa σκατα.
- Και τι καταλαβαίνεις με αυτό;
- Όποιος κύριε δεν αγοράσει κάτι από αυτά τα 2
μπορεί να πάρει εμένα μαζί του.
- Και τι είσαι εσύ;
- Τίποτα κύριε, είμαι ένας μικρός αδύναμος κρίκος,
αλλά αυτό το γνωρίζω και το λέω.
Κάτι το οποίο, ισως, με καθιστά πιο δυνατό και από εσάς τον ίδιο.
Ο περπατητής πήρε από το χέρι τον πιτσιρίκο
και συνέχισαν,
μέχρι που χαθήκαν από τα βλέμματα των αναγνωστών.
Καλό βράδυ σε όλους.
