Είμαστε...

...Παράλληλα σύμπαντα,

παράλληλες διαδρόμες, που κάπου-κάπου

συναντιούνται και τέμνονται σε σταυροδρόμια.

Φορείς ιδεών και κωδικοποιημένες εκφράσεις.

Συναισθήματα και κινήσεις.

Φαντασιόπληκτοι και ατέλειωτοι.

Φωνές που γίνονται σκέψεις και σκέψεις που γίνονται τραγούδια.

Είμαστε...

Ό,τι κάνουμε,

ό,τι τρώμε

κι ό,τι γυρεύουμε.

Τα όνειρά μας είναι επιθυμίες μας και εφιάλτες, οι φόβοι μας.

Δεν χρειάζεται κανένας ονειροκρίτης για να κατανοήσουμε εμάς.

Είμαστε...

Όμορφοι άνθρωποι γεμάτοι καλοκαίρια

και ανασφαλείς πότε-πότε σαν τους Χειμώνες.

Την μία γυμνοί και την άλλη με σκουφάκια.

Οι οπτικές πλευρές μας, και μόνο αυτές μας καθιστούν

σε ποιά εποχή ανήκουμε.

Χαραγμένες πορείες με οδηγό το υποσυνείδητο.

1.800 λίτρα αίμα περνάνε κάθε μέρα απο τα νεφρά μας,

από όποιο μέρος του πλανήτη κι αν προερχόμαστε.

Μπορούμε να γκρεμίσουμε τον πυρήνα της γης

μπορούμε όμως και να χτίσουμε έναν πολύχρωμο κόσμο για όλους μας.

Θέμα οπτικής είναι.

Είμαστε όλοι ταλαντούχοι

Άλλοι ταχυδακτυλουργοί και άλλοι θηριοδαμαστές.

Τι αξία θα είχε ένας γιατρός, δίχως τον μηχανικό

που θα μελετήσει το σχέδιο του νοσοκομείου;

Και τι αξία θα είχε ο μηχανικός

αν δεν υπήρχαν οι εργάτες να το χτίσουν;

Είμαστε,

έρωτες και αποχωρισμοί που θα μας οδηγήσουν παραπέρα.

Ακόμα πιο κοντα στα όμορφα

που ο καθένας ξεχωριστά κι όλοι μαζί, ονειρευόμαστε.

Αναπνοές και ενέργειες.

Οι θάλασσες και το άπειρό τους.

Τα ποτάμια και τα πλατάνια τους.

Οι καταράχτες και οι πολύχρωμες σκέψεις μας.

70,8% νερό είμαστε.

Άπιαστοι...

και ό,τι και να γίνει στο νερό δεν κάνεις τρύπα.